Πιο θα ήταν πιο δίκαιο σύστημα ; αυτό που θα σχεδίαζε τις ανάγκες ή αυτό που θα σχεδίαζε την παραγωγή σύμφωνα με τις ανάγκες;

Ο φιλελευθερισμός είναι το σύστημα που δίνει το δικαίωμα στον εργαζόμενο-πολίτη να ψηφίζει κάθε μέρα, και αυτός να κατευθύνει και να αναπροσαρμόζει τα σχέδια των ιδιωτών. Ο καταναλωτής είναι ο κυρίαρχος .

 Οι κρατικές παρεμβάσεις είναι αυτές που δημιουργούν μονοπώλια.

Κρατικές επιχορηγήσεις,

Ευνοϊκή πληροφόρηση για τις ευκαιρίες που εμφανίζονται στην αγορά

Ανάθεση δημοσίων έργων σε ημετέρους

Αδιαφανείς αναθέσεις κρατικών προμηθειών, και άλλα πολλά είναι η συνταγή για την ανάπτυξη Ισόβιου Μεγάλου Κεφαλαίου σε μια χώρα. Το οποίο γίνεται καθεστώς και θέλοντας να ελέγχει τις αποφάσεις της βουλής, χρηματοδοτεί τα κόμματα εξουσίας και λαδώνει τα κόμματα διαμαρτυρίας.

Η μόνη τους απειλή είναι η ελεύθερη αγορά, που επιτρέπει να μπουν νέοι παίκτες στο παιχνιδι.Οι νέοι παίχτες μπαίνοντας στο παιχνίδι ,ρίχνουν τις τιμές. Αντιδρούν για αθέμιτο ανταγωνισμό, καταγγέλλοντας ότι έρχεται το Ξένο Μεγάλο Κεφαλαίο και θα τους κλείσει  ,απευθύνοντας στο κράτος για προστασία των εργαζόμενων που θα απολυθούν άδικα, εκβιάζοντας στην ουσία . Και αυτό παρεμβαίνει, καθορίζει δεσμευτικές τιμές , παγώνει τον ελεύθερο ανταγωνισμό ,οι εργαζόμενοι αγοράζουν ακριβότερα, και οι κακοί ξένοι φεύγουν και εμείς που μένουμε ,διαχειριζόμαστε την μιζέρια μας.

Τα μονοπώλια που πιθανόν να δημιουργηθούν ή δημιουργήθηκαν σε συνθήκες ελεύθερης αγοράς δεν είχαν μακρύ βίο , γιατί ήρθαν οι ανταγωνιστές και ή τους πήραν γρήγορα μερίδιο αγοράς ή τους έκλεισαν. Και στις δυο περιπτώσεις οι εργαζόμενοι ήταν περισσότεροι( αφού μεγάλωσε η πίτα της αγοράς),καλύτερα αμειβόμενοι και οι καταναλωτές αγόραζαν φθηνότερα . 

ΚΡΟΥΣΤΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ