Όλοι γνωρίζουμε το παλιό ανέκδοτο που περιέγραφε ένα αεροπλάνο να πέφτει, το οποίο για να σωθεί έπρεπε να πηδήξουν-θυσιαστούν , μερικοί

επιβάτες.

Κάπως έτσι είναι και το ελληνικό δημόσιο, υπέρβαρο και χάνει ύψος. Πρέπει λοιπόν να απολυθούν  τουλάχιστον 200.000 υπάλληλοι ,σε πρώτη φάση, και σε δεύτερη, να παγώσουν οι  προσλήψεις για πολλά χρόνια έως ότου το αεροπλάνο ξαναπάρει το απαιτούμενο ύψος.

Αν δεν γίνει αυτό δυστυχώς δεν θα διασωθεί κανείς από την αναμενόμενη βίαιη πρόσκρουση στο έδαφος.

Το μισό ΠΑΣΟΚ λέει ναι και το άλλο μισό λέει όχι . Η ΝΔ λαϊκίζοντας εφηύρε την νεφελώδη «εργασιακή εφεδρεία» και η αριστερά χωρίς να εκπλήξει κανένα θα πρότεινε ανέξοδα ,όχι μόνο να απολυθούν αλλά να προσλάβουμε στο κράτος, προφανώς και όλους τους υπόλοιπους ανέργους.

Κανείς όμως δεν άκουσε την μόνη ρεαλιστική πρόταση Μάνου. Η πρόταση αυτή λέει ότι, να κλείσουνε ΑΜΕΣΑ όλοι οι οργανισμοί που δεν εξυπηρετούν καμία κοινωνική ανάγκη. Όλοι οι υπάλληλοι θα απολυθούν , για τρία χρόνια θα τους καταβάλλεται το 70% των αποδοχών τους ,και μετά το πέρας των τριών ετών θα τους καταβληθεί η νόμιμη αποζημίωση.

Τα πλεονεκτήματα της πρότασης αυτής είναι:                                                                    α) εξοικονομεί τεράστιες δαπάνες από χιλιάδες άχρηστους οργανισμούς

β) δεν δημιουργεί κοινωνικά προβλήματα

γ) ο κάθε πρώην εργαζόμενος θα έχει το δικαίωμα εργασίας στον ιδιωτικό τομέα χωρίς να τους κοπεί το 70% των αποδοχών τους

δ) σε τρία χρόνια θα έχουν την ευκαιρία να προγραμματίσουν την ζωή τους σε άλλη βάση με το λιγότερο κόστος και

ε)σε λίγα χρόνια το δημόσιο θα είναι μικρό ,ευέλικτο, λιγότερο δαπανηρό αλλά περισσότερο κοινωνικό και θα έχει δώσει και ένα μήνυμα στην κοινωνία ότι δεν αποτελεί μια λύση εξασφάλισης για κανέναν.

Καλό είναι να σκεφτεί κανείς ότι για κάθε μια πρόσληψη στο δημόσια κλείνουν τρεις θέσεις στον ιδιωτικό τομέα. Άλλα σ΄αυτή την χώρα ,αυτοί που δεν έχουν φωνή δυστυχώς είναι οι άνεργοι και οι φορολογούμενοι .

Κρούστης Αντώνης