Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012
ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ Η ΑΠΟΚΕΦΑΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Κύριοι της μεταπολίτευσης , πολιτικοί, δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές, γραφειοκράτες και δάσκαλοι με την ευρεία έννοια της επιρροής, δυστυχώς αποτύχατε!!!
Ενώ όλοι σας ταχτήκατε να υπηρετείτε τον άνθρωπο ,τον απαξιώσατε. Το καταφέρατε γιατί ήταν λάθος η βάση της ηθικής σας , το καταφέρατε γιατί ήταν εσφαλμένο το σύστημα των αξίων σας, δεν δυσκολευτήκατε να διαλύσετε τα πάντα γιατί έχετε διαστρεβλώσει την θεώρηση περί ανθρώπου.
Ο άνθρωπος δεν είναι μια μονάδα παραγωγής, δεν είναι ένα ον που μόνο καταναλώνει, δεν είναι ένας απλός ψηφοφόρος, δεν είναι ένα κομμάτι μιας διαδήλωσης που θα καλύψει ένα τετραγωνικό σε μια πλατεία, δεν είναι μια φωνή που θα επαναλάβει και θα υπερκαλύψει τα κούφια συνθήματα μιας ντουντούκας ενός δόλιου καθοδηγητή της κομματικής νομενκλατούρας, ο άνθρωπος δεν είναι ένας οπαδός μιας «υπερτιμημένης ιδέας»που χρησιμοποιείτε σε μια κερκίδα χειροκροτητών για να καμφθει ο «εχθρός-αντιπαλος».
Ο άνθρωπος δε γεννήθηκε να υπηρετεί και να ακολουθεί. Δεν είναι προκαθορισμένος ο στόχος του από καμιά κομματική ηγεσία ή σύστημα.
Γεννήθηκε ελεύθερος να σκέπτεται και να αποφασίζει. Γεννήθηκε ανεξάρτητος να στοχοποιεί τη ζωή του μόνος του. Ήρθε σ’αυτό τον κόσμο να πολλαπλασιάσει τις δικές του δυνατότητες και όχι να ευνουχιστεί σ’ένα «κοινό σκοπό» με μια δοτή και καταναγκαστική αλληλεγγύη προς τους άλλους. Κανείς δεν μπορεί να του αντικαταστήσει την επιθυμία του με την ανάγκη των άλλων. Μόνος του επιλέγει τι είναι αυτό που τον κάνει ευτυχισμένο.
Δεν του εξήγησε κανείς γιατί πρέπει να θυσιάσει το «εγώ» για κάποιο ετεροπροσδιορισμένο «εμείς»;
Δε του εξήγησε κανείς γιατί πρέπει να ψαλιδίσει τις δεξιότητες του για χάρη της ισότητας;
Δε του εξήγησε κανείς γιατί είναι ανήθικο να διαφοροποίησε από τους άλλους;
Δε του διευκρίνισε κανείς ότι η ελεύθερη έκφραση της αξίας του ανθρώπου ,εξ ορισμού δημιουργεί διαβαθμίσεις στην κοινωνία.
Δεν του εξήγησε κανένας ότι από το άθροισμα της ατομικής προσπάθειας του καθενός μας, αποκομίζει οφέλη ολόκληρη η κοινωνία.
Γιατί αυτοί που είχαν την ευθύνη να του το εξηγήσουν τον ενοχοποίησαν ότι δημιουργεί ανισότητες και ότι αυτό είναι ανήθικο.
Γιατί είναι αυτοί που μπέρδεψαν την ηθική σαν εντολή και όχι σαν επιλογή.
Οι ασκούντες εξουσία στο τόπο μας όρισαν σαν επίκεντρο της αξίας του ανθρώπου την ανάγκη και όχι την ικανότητα. Αυτή την ανάγκη μισθοδοτούσαν . Την ικανότητα την ενοχοποίησαν, τους άξιους τους απαξίωσαν , τους ξεχωριστούς τους λοιδόρησαν, τους επιτυχημένους τους φθόνησαν.
Σκότωναν επί δεκαετίες τους αετούς για να τρων οι κότες. Αλλά οι αετοί έφυγαν και οι κότες δεν πετάνε.
Δημιούργησαν μια κοινωνία χωρίς αρίστους. Και μια κοινωνία που δεν παράγει αρίστους είναι νεκρή, όπως μια εκκλησία που δεν παράγει Αγίους.
Οι άνθρωποι στην Ελλάδα σε πολλούς τους χαρίστηκε η εργασία, στο όνομα της ρήσης ,όλοι έχουμε «δικαίωμα στην εργασία» χωρίς να ακουστούν οι φωνές που έλεγαν ότι «θέλω να έχω το δικαίωμα, με την εργασία μου να πετυχω τους προσωπικούς μου στόχους».
Δε θέλω να μου δώσετε δουλειά, δεν θέλω να μου χορηγήσετε σπίτι, δε θέλω να μου εξασφαλίσετε σύνταξη, φάρμακα, τροφή, θέλω να με αφήσετε ελεύθερο να τα αποκτήσω μόνος μου. Γιατί είμαι σίγουρος ότι την ώρα της αναδιανομής ο χαμένος θα είμαι γω. Σας θεωρώ άδικους εξ ορισμού.
Γιατί η θεωρία σας δεν επιβραβεύει την ικανότητα ,αλλά επιδοτεί την ανάγκη.
Έτσι αυτοί που δραστηριοποιόντουσαν στην ιδιωτική ,αλλά όχι ελεύθερη αγορά, υπερπροσπαθωντας μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο που όρισαν οι γραφειοκράτες της , κατέληξαν να αφομοιωθούν σε ένα σύστημα, όχι παραγωγής αρίστων, αλλά σφογκοκολαριων της κρατικοδίαιτης μεροληψίας .
Και οι υπόλοιποι έλληνες που το στρεβλό απόφθεγμα « δικαίωμα στη εργασία» τους έφερε στα ήρεμα λιμάνια του Δημοσίου, τους έκανε να ξεχάσουν το άλλο ρητό που έλεγε για την «υποχρέωση στην εργασία».
Ποιος όμως να το διδάξει; τα συνδικάτα που επενδύουν στην αδυναμία των ανθρώπων για να μπορούν να τους διαφεντεύουν;
Οι πολιτικοί που εμπορεύονται την αδυναμία του καθενός μας αυτοπροσδιοριζομενοι σα σωτήρες επί της γης ;
Ή τα ΜΜΕ που αντί να προβάλουν τον αφρό μιας κοινωνίας , αναδεικνύουν την «ευωδία» από τα σκατά της;
Η τακτική αυτή , να χορηγείς σε κάποιον μια εργασία υποδεέστερη των δυνατοτήτων του , ακρωτηριάζεις την κινητήρια δύναμη του και τον καταδικάζεις σε αδράνεια και μοιραία σε παρακμή.
Αντίθετα αν βάλεις έναν άνθρωπο να κάνει πράγματα που είναι πάνω από τις δυνατότητες του τον πειθαναγκάζεις να κάνει κινήσεις πιθήκου που δεν είναι δικές του. Η κόπωση είναι το αποτέλεσμα που θα φέρει αρνητικούς συλλογισμούς και αυτοί με τη σειρά τους τις διεφθαρμένες πρακτικές.
Αυτή την κοινωνία φτιάξατε κύριοι της εξουσίας . Και εξουσία δεν ασκούν μόνο αυτοί που κυβερνούν.
Αυτά κάνατε κύριοι και υποτιμήσατε το μεγαλύτερο κεφάλαιο που μπορεί να έχει μια κοινωνία. Τον άνθρωπο.
Μόνο αν απελευθερωθεί η κοινωνία από σας θα μπορέσει να παράγει άξιους ανθρώπους.
Απελευθερώστε την οικονομία για να μπορέσει να απελευθερωθεί και η κοινωνία.
Όταν η κοινωνία απελευθερωθεί από τους τάφρους των συμφερόντων που έχετε σκάψει, μόνο τότε η ικανότητα, η δικαιοσύνη και η εντιμότητα θα πάρουν τη θέση που τους αξίζει.
Δεν σας χρειαζόμαστε για να κατευθύνετε τις ζωές μας ,αλλά να τις προστατεύετε.
Κλείνοντας παραθέτω μια ρήση του φιλοσόφου Karl Popper που με εκφράζει :
«Μπορεί να γίνουμε οι δημιουργοί της μοίρας μας ,αφού πρώτα έχετε σταματήσει να είσαστε οι προφήτες της»
Και για όσους δεν κατάλαβαν , «αφήστε μας ήσυχους»
Κύριοι της μεταπολίτευσης , πολιτικοί, δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές, γραφειοκράτες και δάσκαλοι με την ευρεία έννοια της επιρροής, δυστυχώς αποτύχατε!!!
Ενώ όλοι σας ταχτήκατε να υπηρετείτε τον άνθρωπο ,τον απαξιώσατε. Το καταφέρατε γιατί ήταν λάθος η βάση της ηθικής σας , το καταφέρατε γιατί ήταν εσφαλμένο το σύστημα των αξίων σας, δεν δυσκολευτήκατε να διαλύσετε τα πάντα γιατί έχετε διαστρεβλώσει την θεώρηση περί ανθρώπου.
Ο άνθρωπος δεν είναι μια μονάδα παραγωγής, δεν είναι ένα ον που μόνο καταναλώνει, δεν είναι ένας απλός ψηφοφόρος, δεν είναι ένα κομμάτι μιας διαδήλωσης που θα καλύψει ένα τετραγωνικό σε μια πλατεία, δεν είναι μια φωνή που θα επαναλάβει και θα υπερκαλύψει τα κούφια συνθήματα μιας ντουντούκας ενός δόλιου καθοδηγητή της κομματικής νομενκλατούρας, ο άνθρωπος δεν είναι ένας οπαδός μιας «υπερτιμημένης ιδέας»που χρησιμοποιείτε σε μια κερκίδα χειροκροτητών για να καμφθει ο «εχθρός-αντιπαλος».
Ο άνθρωπος δε γεννήθηκε να υπηρετεί και να ακολουθεί. Δεν είναι προκαθορισμένος ο στόχος του από καμιά κομματική ηγεσία ή σύστημα.
Γεννήθηκε ελεύθερος να σκέπτεται και να αποφασίζει. Γεννήθηκε ανεξάρτητος να στοχοποιεί τη ζωή του μόνος του. Ήρθε σ’αυτό τον κόσμο να πολλαπλασιάσει τις δικές του δυνατότητες και όχι να ευνουχιστεί σ’ένα «κοινό σκοπό» με μια δοτή και καταναγκαστική αλληλεγγύη προς τους άλλους. Κανείς δεν μπορεί να του αντικαταστήσει την επιθυμία του με την ανάγκη των άλλων. Μόνος του επιλέγει τι είναι αυτό που τον κάνει ευτυχισμένο.
Δεν του εξήγησε κανείς γιατί πρέπει να θυσιάσει το «εγώ» για κάποιο ετεροπροσδιορισμένο «εμείς»;
Δε του εξήγησε κανείς γιατί πρέπει να ψαλιδίσει τις δεξιότητες του για χάρη της ισότητας;
Δε του εξήγησε κανείς γιατί είναι ανήθικο να διαφοροποίησε από τους άλλους;
Δε του διευκρίνισε κανείς ότι η ελεύθερη έκφραση της αξίας του ανθρώπου ,εξ ορισμού δημιουργεί διαβαθμίσεις στην κοινωνία.
Δεν του εξήγησε κανένας ότι από το άθροισμα της ατομικής προσπάθειας του καθενός μας, αποκομίζει οφέλη ολόκληρη η κοινωνία.
Γιατί αυτοί που είχαν την ευθύνη να του το εξηγήσουν τον ενοχοποίησαν ότι δημιουργεί ανισότητες και ότι αυτό είναι ανήθικο.
Γιατί είναι αυτοί που μπέρδεψαν την ηθική σαν εντολή και όχι σαν επιλογή.
Οι ασκούντες εξουσία στο τόπο μας όρισαν σαν επίκεντρο της αξίας του ανθρώπου την ανάγκη και όχι την ικανότητα. Αυτή την ανάγκη μισθοδοτούσαν . Την ικανότητα την ενοχοποίησαν, τους άξιους τους απαξίωσαν , τους ξεχωριστούς τους λοιδόρησαν, τους επιτυχημένους τους φθόνησαν.
Σκότωναν επί δεκαετίες τους αετούς για να τρων οι κότες. Αλλά οι αετοί έφυγαν και οι κότες δεν πετάνε.
Δημιούργησαν μια κοινωνία χωρίς αρίστους. Και μια κοινωνία που δεν παράγει αρίστους είναι νεκρή, όπως μια εκκλησία που δεν παράγει Αγίους.
Οι άνθρωποι στην Ελλάδα σε πολλούς τους χαρίστηκε η εργασία, στο όνομα της ρήσης ,όλοι έχουμε «δικαίωμα στην εργασία» χωρίς να ακουστούν οι φωνές που έλεγαν ότι «θέλω να έχω το δικαίωμα, με την εργασία μου να πετυχω τους προσωπικούς μου στόχους».
Δε θέλω να μου δώσετε δουλειά, δεν θέλω να μου χορηγήσετε σπίτι, δε θέλω να μου εξασφαλίσετε σύνταξη, φάρμακα, τροφή, θέλω να με αφήσετε ελεύθερο να τα αποκτήσω μόνος μου. Γιατί είμαι σίγουρος ότι την ώρα της αναδιανομής ο χαμένος θα είμαι γω. Σας θεωρώ άδικους εξ ορισμού.
Γιατί η θεωρία σας δεν επιβραβεύει την ικανότητα ,αλλά επιδοτεί την ανάγκη.
Έτσι αυτοί που δραστηριοποιόντουσαν στην ιδιωτική ,αλλά όχι ελεύθερη αγορά, υπερπροσπαθωντας μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο που όρισαν οι γραφειοκράτες της , κατέληξαν να αφομοιωθούν σε ένα σύστημα, όχι παραγωγής αρίστων, αλλά σφογκοκολαριων της κρατικοδίαιτης μεροληψίας .
Και οι υπόλοιποι έλληνες που το στρεβλό απόφθεγμα « δικαίωμα στη εργασία» τους έφερε στα ήρεμα λιμάνια του Δημοσίου, τους έκανε να ξεχάσουν το άλλο ρητό που έλεγε για την «υποχρέωση στην εργασία».
Ποιος όμως να το διδάξει; τα συνδικάτα που επενδύουν στην αδυναμία των ανθρώπων για να μπορούν να τους διαφεντεύουν;
Οι πολιτικοί που εμπορεύονται την αδυναμία του καθενός μας αυτοπροσδιοριζομενοι σα σωτήρες επί της γης ;
Ή τα ΜΜΕ που αντί να προβάλουν τον αφρό μιας κοινωνίας , αναδεικνύουν την «ευωδία» από τα σκατά της;
Η τακτική αυτή , να χορηγείς σε κάποιον μια εργασία υποδεέστερη των δυνατοτήτων του , ακρωτηριάζεις την κινητήρια δύναμη του και τον καταδικάζεις σε αδράνεια και μοιραία σε παρακμή.
Αντίθετα αν βάλεις έναν άνθρωπο να κάνει πράγματα που είναι πάνω από τις δυνατότητες του τον πειθαναγκάζεις να κάνει κινήσεις πιθήκου που δεν είναι δικές του. Η κόπωση είναι το αποτέλεσμα που θα φέρει αρνητικούς συλλογισμούς και αυτοί με τη σειρά τους τις διεφθαρμένες πρακτικές.
Αυτή την κοινωνία φτιάξατε κύριοι της εξουσίας . Και εξουσία δεν ασκούν μόνο αυτοί που κυβερνούν.
Αυτά κάνατε κύριοι και υποτιμήσατε το μεγαλύτερο κεφάλαιο που μπορεί να έχει μια κοινωνία. Τον άνθρωπο.
Μόνο αν απελευθερωθεί η κοινωνία από σας θα μπορέσει να παράγει άξιους ανθρώπους.
Απελευθερώστε την οικονομία για να μπορέσει να απελευθερωθεί και η κοινωνία.
Όταν η κοινωνία απελευθερωθεί από τους τάφρους των συμφερόντων που έχετε σκάψει, μόνο τότε η ικανότητα, η δικαιοσύνη και η εντιμότητα θα πάρουν τη θέση που τους αξίζει.
Δεν σας χρειαζόμαστε για να κατευθύνετε τις ζωές μας ,αλλά να τις προστατεύετε.
Κλείνοντας παραθέτω μια ρήση του φιλοσόφου Karl Popper που με εκφράζει :
«Μπορεί να γίνουμε οι δημιουργοί της μοίρας μας ,αφού πρώτα έχετε σταματήσει να είσαστε οι προφήτες της»
Και για όσους δεν κατάλαβαν , «αφήστε μας ήσυχους»
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Συνολικές προβολές σελίδας
Άρθρογραφία χρονικά
- Απριλίου 2022 (6)
- Νοεμβρίου 2018 (1)
- Σεπτεμβρίου 2018 (1)
- Μαΐου 2018 (4)
- Φεβρουαρίου 2018 (1)
- Ιανουαρίου 2018 (3)
- Σεπτεμβρίου 2017 (1)
- Αυγούστου 2017 (1)
- Ιουλίου 2017 (1)
- Μαΐου 2017 (1)
- Απριλίου 2017 (1)
- Μαρτίου 2017 (1)
- Ιανουαρίου 2017 (3)
- Νοεμβρίου 2016 (4)
- Οκτωβρίου 2016 (4)
- Σεπτεμβρίου 2016 (5)
- Ιουλίου 2016 (1)
- Μαΐου 2016 (2)
- Απριλίου 2016 (2)
- Φεβρουαρίου 2016 (3)
- Ιανουαρίου 2016 (2)
- Δεκεμβρίου 2015 (2)
- Οκτωβρίου 2015 (1)
- Σεπτεμβρίου 2015 (3)
- Αυγούστου 2015 (2)
- Ιουλίου 2015 (3)
- Ιουνίου 2015 (4)
- Μαΐου 2015 (2)
- Απριλίου 2015 (1)
- Φεβρουαρίου 2015 (3)
- Ιανουαρίου 2015 (4)
- Δεκεμβρίου 2014 (4)
- Νοεμβρίου 2014 (2)
- Οκτωβρίου 2014 (4)
- Σεπτεμβρίου 2014 (1)
- Αυγούστου 2014 (2)
- Ιουλίου 2014 (1)
- Ιουνίου 2014 (1)
- Μαΐου 2014 (2)
- Απριλίου 2014 (1)
- Μαρτίου 2014 (2)
- Φεβρουαρίου 2014 (1)
- Ιανουαρίου 2014 (1)
- Δεκεμβρίου 2013 (2)
- Νοεμβρίου 2013 (2)
- Οκτωβρίου 2013 (2)
- Σεπτεμβρίου 2013 (1)
- Αυγούστου 2013 (2)
- Ιουλίου 2013 (1)
- Ιουνίου 2013 (3)
- Μαΐου 2013 (2)
- Απριλίου 2013 (2)
- Μαρτίου 2013 (4)
- Φεβρουαρίου 2013 (3)
- Ιανουαρίου 2013 (2)
- Δεκεμβρίου 2012 (3)
- Νοεμβρίου 2012 (4)
- Οκτωβρίου 2012 (2)
- Σεπτεμβρίου 2012 (5)
- Αυγούστου 2012 (2)
- Ιουλίου 2012 (3)
- Ιουνίου 2012 (2)
- Μαΐου 2012 (8)
- Απριλίου 2012 (11)
- Μαρτίου 2012 (8)
- Φεβρουαρίου 2012 (8)
- Ιανουαρίου 2012 (10)
- Δεκεμβρίου 2011 (5)
- Νοεμβρίου 2011 (5)
- Οκτωβρίου 2011 (5)
- Σεπτεμβρίου 2011 (7)
- Ιουλίου 2011 (3)
- Ιουνίου 2011 (5)
- Μαΐου 2011 (9)
- Απριλίου 2011 (15)
- Μαρτίου 2011 (2)
- Φεβρουαρίου 2011 (5)
- Ιανουαρίου 2011 (2)
- Δεκεμβρίου 2010 (5)
- Νοεμβρίου 2010 (31)
- Οκτωβρίου 2010 (10)
Ιστοσελίδα του Αντώνη Κρούστη. Από το Blogger.
Άρθρογραφία κατά ετικέτα
- Άποψη (6)
- Επικαιρότητα (2)
- Οικονομία (2)
- Πολιτική (2)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου