Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010
Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια οικογένεια. Ο Πατέρας ,η Μητέρα, και  4 παιδιά. Τα οποία τα υπεραγαπούσαν και τα υπερπροστατευαν να μην πάθουν κανένα κακό. Τα παιδιά βλέποντας την υπερβολική αγάπη των γονιών τους ,αισθάνονταν  ασφάλεια και μεγάλωναν με στοργή και φροντίδα. Αυτή η ευημερία που βίωναν, πολλές φορές  έβαζαν και σ έναν ανταγωνισμό τους γονείς τους ,ποιος από τους δυο τους  αγαπάει περισσότερο.
                                                                                                                         Με αποτέλεσμα οι γονείς να γίνονται ακόμη πιο δοτικοί.
                                                                                                                                         Τον έναν τον χαρτζιλικώνανε έως στα 27χρονια του, τον άλλον, φιλήσανε κατουρημένες ποδιές να μπει στο δημοσιο,χωρια που τους καταφέρανε μια καλή μετάθεση στο στρατό για να μην πάθουν ψυχολογικα,τα παιδιά. Όσον αφορά τις κόρες ,το όνειρο του πρίγκιπα με το άσπρο άλογο ,όλο και απομακρυνόταν. Η μια χώρισε, γιατί αλλιώς είχε φαντασθεί τη ζωή της ,μιας και κανένας δε ήταν άξιος  να παίξει το ρόλο, αυτού(πατέρα) που της πρόσφερε τα πατά τόσα χρόνια, η άλλη,η πιο ζωηρή της οικογένειας, δεν μπόρεσε να αποφύγει το ραφι.Δεν ήταν στη φύση της να συμβιβάζεται ,ούτε με αντρα,ουτε με εργοδοτη,ουτε με φιλους,βλεποντας τους άλλους καχύποπτα και εχθρικα,πλην του ψυγειου,που αφαιρούσε κάθε μέρα και κάτι απο.τη ζωντάνια της και την ομορφιά της ,έως  τα πρώτα παχακια εμφανιζόντουσαν απειλητικά.

Έτσι λοιπόν, ο απολογισμός της υπερβολικής αγάπης ήταν
. ένας άεργος νέος  να απορροφά πόρους από τον οικογενειακό κουμπαρά,
. ένας δημόσιος τεμπέλης ,συγνωμη,υπαλληλος, που έχει μάθει από τα γεννοφάσκια του να τον υπηρετούν και όχι να προσφέρει,
. μια καλομαθημένη κόρη που για ότι της συνέβαινε πάντα φταίγανε οι αλλοι,γυρισε στη πατρική αγκαλιά έχοντας και δυο κουτσούβελα,
. και η τελευταία, η ποιο επαναστατική από όλους, δε χρειάσθηκε να συμβιβασθεί με κανέναν ,χωρίς να καταλάβει ποτέ ότι η επανάσταση έπρεπε να ξεκινήσει πρώτα από μέσα της.

Ο Πατέρας στην αρχή δούλευε παραπάνω για να αντεπεξέλθει, ή και για να βρίσκει  διεξόδους(σαν άντρας που ήταν) από την κόλαση που ζούσε μέσα στο σπιτι..Επειτα πήγε σε φίλους και δανείσθηκε γιατί οι ανάγκες είχαν αυξηθει.Εκτος ότι έχασε παραδοσιακούς φίλους μη έχοντας χρήματα να τους επιστρεψει,κατεφυγε στις πάντα σαρδόνια χαμογελαστές τράπεζες ..Έτσι διατηρούσε μια επίπλαστη και εικονική οικογενειακή ευτυχια,παιρνοντας το ένα δάνειο για να καλύψει το άλλο. Εισέπραττε όμως καθημερινά την αγάπη και την αποδοχή όλων.

Μια μέρα όμως ,όταν,το πράγμα είχε ξεφύγει από κάθε ελεγχο,οι πιστωτές ζήτησαν τα χρήματα τους ,βάζοντας του το μαχαίρι στο λαιμό.

Κατέφυγε λοιπόν ,σε νέους πιστωτές ,αλλά αυτοί δεν ήταν σαν τους αλλους.Δεν του είπαν όχι,ηταν ευγενικοι,αγελαστοι και,σα δε ντρέπονται, βάζανε και όρους.

Γυρίζει στο σπίτι και το ανακοινώνει στεναχωρημένος  στη γυναίκα του. Παίρνοντας την συνήθης απάντηση <<μη στεναχωριέσαι έχει ο Θεός>>.
Λες και ο Θεός δε μας προίκισε με μυαλό, αλλά μόνο με ένστικτα.

Αποφασίζει λοιπον,εστω και αργα,να πάρει μέτρα,
Μπαίνει μια μέρα στο σπίτι και με ύφος αποφασισμένο λέει

1.εσυ από σήμερα τέρμα το χαρτζιλίκι και από αύριο ψάχνεις για δουλειά
2.εσυ,του δημοσιου,θα συνεισφέρεις στην οικογένεια όλα τα επιδόματα που παίρνεις. .Άλλωστε μη ξεχνάς εγώ σ έβαλα μέσα.
3.εσυ να γίνεις πιο υπεύθυνη στα παιδιά σου και να τα μαθαίνεις ότι στη ζωή τίποτα δεν χαρίζεται αν δεν εργασθείς και κοπιάσεις.
4.και συ μικρή ,θεωρητικά, ασυμβίβαστη και επαναστάτρια εκ του ασφαλούς, φεύγεις από το σπίτι και πας να βρεις την τύχη σου ΜΟΝΗ ΣΟΥ.

Χαμός στο σπίτι, φωνες,φασαριες,καβγαδες,χαρακτηρισμοι, φύγανε κάτι καρεκλες,σπασανε μερικά βαζα,κλαματα από την μητερα.Ανενδοτος ο πατερας.Σκληρε, ακαρδε,το ύφος σου είναι έξω από την φυσιογνωμία σου,δε μπορεί τρελλαθηκες.Μανα ,πες του κατι,εξυπηρετει ξένα συμφεροντα,ξεπουλαει τα ασημικά χθες πούλησε το στερεοφωνικό και το αυτοκίνητο δεν έχει βενζίνη, έτσι που το πάει δε θα χουμε χρήματα ούτε να διασκεδασουμε,ουτε να ντυθουμε,ακομη και να πάμε μια εκδρομή το Σαββατοκύριακο σαν άνθρωποι.

ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΦΑΡΜΟΣΘΗΚΑΝ. ΑΝ ΠΕΤΥΧΑΝ Η ΟΧΙ, ΑΥΤΟ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ  ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ.

Στο ερώτημα ποιος φταίει ,η απάντηση είναι ,πρωτίστως ο Πατέρας .
                 ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΟΣΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΗΛΙΚΟΙ.
                                                                                                                                  Κρούστης Αντώνης

0 σχόλια:

Blog Archive

Συνολικές προβολές σελίδας

Άρθρογραφία χρονικά

Ιστοσελίδα του Αντώνη Κρούστη. Από το Blogger.

Άρθρογραφία κατά ετικέτα

Αναγνώστες

Προτάσεις ιστοσελίδων

Γνωμικά

Πρωτοσέλιδα

Τροφή για γνώση