Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2018
Εξ αφορμής
του σχολίου περί φασισμού των απόψεων του κ. Μητσοτάκη που έκανε ο δημοσιογράφος
της ΕΡΤ κος Καψώχας, καλόπιστα θα του φέρω δυο παραδείγματα που όχι μόνο αναιρούν
την άποψη του , αλλά αποκαλύπτουν και
τον κίνδυνο της ολίσθησης του σοσιαλισμού προς το φασισμό,
Δευτέρα 21 Μαΐου 2018
Μήνες ακούω τώρα
τον ανταγωνισμό των κυβερνήσεων για το ποια μείωσε περισσότερο τις τιμές των φαρμάκων,
πουλώντας λαϊκισμό στο αδαές ακροατήριο που δεν γνωρίζει τη διαδικασία
παραγωγής ενός φαρμάκου και τα κόστη που
χρειάστηκαν από την αρχική ιδέα μέχρι να
καταλήξει στο στομάχι μας.
Έρευνα.
Σύμφωνα με
την «αρχή της επικουρικότητας» (Quadragesimo Anno 1931), που λέει ότι «όσο ανήθικο είναι
να αποσπάς κάτι από έναν ιδιώτη που το έχει αποκτήσει με δική του πρωτοβουλία
για χάριν της κοινότητας, το ίδιο ανήθικο είναι να αναθέτουμε σε μια μεγαλύτερη
ένωση να κάνει αυτό που μπορεί να κάνει μια μικρότερη». Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει
δυστυχώς στη χώρα μας με τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας όπου οι αποφάσεις
των ΓΣΕΕ και Κοινωνικών Εταίρων είναι δεσμευτικές
για όλες τις υπόλοιπες οργανώσεις και σωματεία.
Πράγματι
είναι απίστευτο γι’αυτό που νομίζουν οι περισσότεροι έλληνες για τον νεοφιλελευθερισμό,
ότι είναι η ακραία μορφή του κλασικού φιλελευθερισμού που ίπταται πάνω από τις κοινωνίες
μέχρι να τις απομυζήσει. Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν, ανατρέποντας τον πιο διαδεδομένο
μύθο στην ελληνική κοινωνία.
Το 1947
ο φιλόσοφος και οικονομολόγος Friedrich Hayek , βλέποντας ότι η παγκόσμια οικονομία,
μετά από δυο παγκόσμιους πολέμους, άρχιζε να σοσιαλιστικοποιείται από τις συνεχείς
κρατικές παρεμβάσεις και την διόγκωση των κρατικών δαπανών, εμπνεύστηκε τη δημιουργία
μιας ένωσης (MONT PELERIN SOCIETY). Σ’αυτή συμμετείχαν 39 εξέχοντες φιλελεύθεροι οικονομολόγοι
και διανοητές , με σκοπό να επαναφέρει
τις φιλελεύθερες ιδέες στο προσκήνιο της εφαρμοσμένης πολιτικής.
Αυτός ο επαναπροσδιορισμός
στις αρχές της οικονομίας της αγοράς ονομάστηκε νεοφιλελευθερισμός.
Τι διεκδικούσε
λοιπόν αυτός ο «μπαμπούλας»; Λιγότερες παρεμβάσεις
στην οικονομία της αγοράς. Έλα όμως που η πολιτική αυτή χαλούσε τη μονοπωλιακή πρωτοκαθεδρία
ισχυρών συμφερόντων. Πρώτα από όλα αυτά των τραπεζών, που τους αφαιρούσε το δικαίωμα να δανείζουν χρήμα που δεν υπήρχε. Δεύτερον, τη
ρήξη με τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες
που διέλυε στην ουσία το μονοπωλιακό τους χαρακτήρα. Τρίτον, επίθεση
στην δημοσιοϋπαλληλία που αποτελεί ακόμη και σήμερα τη γάγγραινα που εξαπλώνεται
σε όλο το σώμα της κοινωνίας. Γενικά η απελευθέρωση αυτή της οικονομίας απειλούσε τους εγκατεστημένους προσοδοθήρες ,
υποσχόμενη την είσοδο «νέων παιχτών» που
θα τους ανταγωνίζονταν επί ίσοις όροις . Τα μικρόφωνα και τις εφημερίδες όμως
τις κρατούσαν στα χέρια τους τα εγκατεστημένα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα,
φοβίζοντας τους πολίτες για την επέλαση του νεοφιλελευθερισμού στις ζωές τους. Έτσι
στήθηκε ο μύθος. Όσον αφορά για την ύπαρξη
κράτους καμία απειλή δεν διατυπώθηκε
, αλλά ακριβώς το αντίθετο, ότι αν λειτουργήσει η οικονομία ελεύθερη θα έχουμε υψηλής
ποιότητας Κράτους Πρόνοιας στην υπηρεσία του πολίτη χωρίς διακρίσεις.
Ψάξτε λοιπόν
τις κοινωνίες που το επέτυχαν και κατηγορήστε τις ως νεοφιλελεύθερες.
Αντώνης
Κρούστης
Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2018
Η στάση αυτή
του ΚΚΕ ανάγκασε την ψήφιση από τον Ελ. Βενιζέλο του νόμου 4229/1929 περί «Μέτρων προστασίας του κοινωνικού καθεστώτος
και της προστασίας των πολιτών» γνωστότερος ως «Ιδιώνυμον». Ο νόμος έγραφε, «όποιος
επιδιώκει βίαιη ανατροπή του κρατικού κοινωνικού συστήματος ή απόσπαση μέρους
της
Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018
«Πάει κάποιος στο δικαστήριο
έναν γείτονα του γιατί ο γάιδαρος του του έφαγε τα αχλάδια από το δικό του δέντρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε δίκιο!
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Πως κύριε
δικαστά έχει δίκιο, αφού τα κλαδιά από το δέντρο του κρέμονταν στο δικό μου χωράφι
και ο γάιδαρος μου τα έφαγε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δίκιο έχετε!
Πετάγεται ένας από το ακροατήριο
και διαμαρτύρεται: Πως είναι δυνατόν κύριε δικαστά να έχει και ο ένας και ο
άλλος δίκιο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και σεις
δίκιο έχετε!»
Μέρες τώρα προσπαθώ να προσεγγίσω την
πραγματικότητα σε σχέση με το Μακεδονικό.
Ακούω την ελληνοκεντρική άποψη που λέει
ότι η Μακεδονία ήταν είναι και θα είναι Ελληνική. Σωστά, σκέπτομαι.
Ακούω την άποψη ότι δεν μπορείς να επιβάλεις
σε κανέναν να αυτοπροσδιοριζεται όπως αισθάνεται. Σωστό και αυτό.
Πετάγεται και ο Μπουταρης και λέει
ότι η Μακεδονία ήταν μεγαλύτερη από ότι κατέχουμε εμείς σήμερα και λογικό είναι
αυτοί που κατοικούν στο κομμάτι που δεν ανήκει σε μας να θέλουν να ονομάζονται Μακεδόνες.
Λογικό ακούγεται.
Πως όμως αυτοί θέλουν να προσεταιριστούν
ένα όνομα ολόκληρο χωρίς να υπολογίζουν εμάς που κατέχουμε το μεγαλύτερο κομμάτι
μαζί με την ιστορία και την γλώσσα του; Αυτό και αν είναι σωστό.
Τη λύση μου την έδωσε ένας φίλος μου
γιατρός που εκτιμώ πολύ. Τα Σκόπια λέει, δεν ανήκαν ποτέ στην Μακεδονία, άρα
τους ανήκουν αποκλειστικά και πρέπει το ένα συνθετικό του ονόματος να το
εμπεριέχει. Από την Μακεδονία τους ανήκει ένα μικρό γεωγραφικό κομμάτι , άρα κρατούν
το «Σκόπια» και κολλούν κάτι από το «Μακεδονία» . ΣΚΟΠΙΔΟΝΙΑ λοιπόν, έτσι ώστε να προσδιορίζεται γεωγραφικά
με έναν σύνθετο όρο που δεν έχει αλυτρωτικες βλέψεις και δεν προσβάλλει την
ιστορία κανενός. Για να μπορέσει ο Πρόεδρος του δικαστηρίου να αναφωνήσει, και
συ γιατρέ , δίκιο έχεις.
Αντώνης Κρούστης
Πάνε αρκετά χρόνια
(1996) που ο εορτασμός για την επέτειο της Οκτωβριανής επανάστασης έχει καταργηθεί
στη Ρωσία. Τη θέση της πήρε η 7η Νοεμβρίου ως Ημέρα Ενότητας και Συμφιλίωσης.1 Στα
εγχειρίδια ιστορίας, στη Ρωσία του Πούτιν το 2007, σύμφωνα με το νέο ομοσπονδιακό σχολικό πρόγραμμα, οι
επαναστάσεις του Φεβρουαρίου και του Οκτωβρίου, όπως και ο εμφύλιος πόλεμος που
ξέσπασε αμέσως μετά με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς μεταξύ των «Λευκών» και των
«Κόκκινων», παρουσιάζονται σε μια ενότητα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Προτάσεις ιστοσελίδων
