Στείλαμε 12 ερωτήσεις σε νέους ανθρώπους υποψήφιους στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Σήμερα, μας απαντά ο Αντώνης Κρούστης, υποψήφιος Β΄Αθηνών με την Δημοκρατική Συμμαχία.

1. Θέτετε υποψηφιότητα σε βουλευτικές εκλογές. Γιατί να σας εμπιστευθούμε;

Δε χρειάζεται να εμπιστευτείτε κανένα. Αυτό που πρέπει να εμπιστευτείτε είναι η δυναμική της φιλελευθεροποίησης της κοινωνίας. Εγώ απλά θα είμαι μπροστάρης της απελευθέρωσης της αγοράς. Η αγορά είναι η δύναμη και αυτή πρέπει να εμπιστεύεσθε και όχι τους πολιτικούς. Ο φιλελευθερισμός είναι η ιδεολογία που στηρίζεται στο άτομο και όχι στα ψευδεπίγραφα κομματικά σύνολα της Μιας Αλήθειας και της Ιερής Αποστολής. Δεν υπάρχει το «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ». Είναι ψέμα. Μην εμπιστεύεστε κανέναν καθοδηγητή της ζωή σας, παρά μόνο τη δυνατότητα των ατόμων να αυτοπροσδιορισουν τη ζωή τους κατά το πώς το θέλουν αυτά. Έτσι έρχεται η ανάπτυξη . Εγώ το μόνο που μπορώ να σας εγγυηθώ είναι οι ευκαιρίες. Τη ζωή σας θα την φτιάξετε μόνοι σας.

2. Πως απαντάτε στο ρεύμα απαξίωσης των πολιτικών;

Οι πολιτικοί ένα εργαλείο έχουν στα χέρια τους ,το κράτος. Αυτό τους δίνει δύναμη. Οι φιλελεύθεροι πολιτικοί που εντασσόμαστε στην Δημοκρατική Συμμαχία, πιστεύουμε στην αποδέσμευση του κράτους από την αγορά . Άρα; Την αποδυνάμωση των πολιτικών να επεμβαίνουν στη ζωή μας.

Γι αυτό οι φιλελεύθεροι πολιτικοί δεν στηρίζονται μόνο στην ικανότητα του Αρχηγού , αλλά στην...
δυναμική της οικονομίας της αγοράς. Η Ντόρα Μπακογιάννη είναι ο ικανότερος και αξιότερος φορέας των ιδεών μας που με την εμπειρία και τη γνώση της θα σπάσει επιτέλους αυτή την εξάρτηση της πολιτικής εξουσίας από την οικονομία.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι εξαγγελίες στο πρόγραμμα μας ,για μείωση των βουλευτών σε 200, κατάργηση του νόμου «περί ευθύνης υπουργών», κατάργηση της «βουλευτικής ασυλίας», έλεγχος των οικονομικών των κομμάτων, εκλογή πρόεδρου από το λαό, μείωση κατά 50% της κρατικής επιχορήγησης στα κόμματα κλπ

Οι εκλογές αυτές δίνουν μια ευκαιρία σε ανθρώπους νέους να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία και να αλλάξουν το πολιτικό σκηνικό. Πρέπει επιτέλους να σταματήσουν οι έλληνες να υποστηρίζουν πολιτικούς του κομματικού σωλήνα. Εγώ δεν εντάχτηκα ποτέ κομματικά , δεν χρωστώ σε κανένα . Προέρχομαι από την κοινωνία. Με κάλεσαν και δεν παρεκάλεσα. Οι πολιτικοί μιλανε γενικά για ανέργους, εγώ όμως γνωρίζω τα πρόσωπα τους. Μιλανε για κλειστές επιχειρήσεις και γω γνωρίζω τα πρόσωπα καταστραμμένων ανθρώπων που αυτή τη στιγμή είναι άνεργοι χωρίς επίδομα ανεργίας. Αυτή είναι η διαφορά. Οι πολιτικοί αυτοαναιρέθηκαν από μόνοι τους.

3. Τι πιστεύετε πως πάει στραβά στη σύγχρονη Ελλάδα;

Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια επικράτησε η σοσιαλιστική ,αριστεριστική ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το, κουλτούρα. Δηλ. η κουλτούρα των καλών προθέσεων της αλληλεγγύης και των συλλογικών προτύπων. Αυτό που επικράτησε είναι ένας άκρατος αλτρουισμός στους αδυνάτους και απαξίωσης των ανθρώπων της προσπάθειας και της προόδου. Το σύστημα αυτό δημιούργησε περισσότερους ανθρώπους να προβάλλουν την ανάγκη τους και λιγότερο την αξία τους. Έτσι δημιουργήθηκαν περισσότεροι καταναλωτές και λιγότεροι παραγωγοί. Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι αυτό το ισοζύγιο. Πως θα αλλάξει; Δυστυχώς η στάση ζωής δεν αλλάζει με διδαχή και συμβουλές, παρά μόνο μέσα από τον πόνο. Δυστυχώς θα πονέσουμε πολύ και για πολλά χρονια,αλλα θα νικήσουμε.

4. Αποτελούν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ικανοποιητικό μέτρο κατά της παράνομης μετανάστευσης;

Η ανάγκη να μεταναστεύει κάποιος από την πατρίδα του και να ζητεί ευκαιρίες ζωής σε μια άλλη χώρα, σαφώς δεν λύνεται με στρατόπεδα συγκέντρωσης ή με άλλα κατασταλτικά μέτρα. Δεν τα απορρίπτω, αντιθέτως προσφέρουν πολλά σε τοπικά κοινωνικά προβλήματα.(Γκετοποιηση περιοχών, εγκληματικότητα, δημόσια υγεία, αστυνόμευση κ.α) Η παγκοσμιοποίηση που όλοι καταριούνται ανέπτυξε το βιοτικό επίπεδο 1,5 δις ανθρώπων και τους ματαίωσε κάθε σκέψη να μεταναστεύσουν σε άλλη χώρα. Αν ανατρέξει κανείς σε στατιστικές και διεθνείς αναλύσεις οι κάτοικοι που δεν μεταναστεύουν σε άλλες χώρες είναι οι κάτοικοι των χωρών με φιλελευθεροποιημένες κοινωνίες. Τουναντίον μάλιστα , είναι οι χώρες που δέχονται δυστυχείς ανθρώπους από φασιστικά, θεοκρατικά καθεστώτα και με κεντρικά σχεδιασμένες οικονομίες.

Η απελευθέρωση του εμπορίου και των προϊόντων μειώνει τις μεταναστευτικές τάσεις. Αν βάλεις φραγμούς στη ελεύθερη διακίνηση των προϊόντων, τότε μοιραία θα έχεις διακίνηση ανθρώπων.

5. Μεταξύ ισότητας ή ελευθερίας τι θα διαλέγατε;

Ούτε στον παράδεισο δεν υπάρχει ισότητα. Ο καθένας απολαμβάνει τη Χάριν του Θεού ανάλογα την αξιότητα του. Η ισότητα είναι άδικη εξ ορισμού. Μεγαλύτερη δικαιοσύνη, δεν υπάρχει από την ελευθερία. Αυτή είναι που διαφοροποιεί τους ανθρώπους ανάλογα της ικανότητας τους και της προσπάθειας τους.

Ο Friedrich Hayek έλεγε:
«Υπάρχει πάντα μια διαφορά μεταξύ να φερόμαστε στους ανθρώπους ισα, από το να προσπαθούμε να τους κάνουμε ισους»

6. Ευρώ ή δραχμή;

Πως θα θέλατε να πληρώνεστε ; σε ευρώ ή δραχμή; Εγώ πάντως θα ήθελα να πληρώνομαι με το ισχυρότερο των δυο. Εσείς; Θα προτιμούσατε να πληρώνεστε, σε ένα παγκοσμιοποιημενο περιβάλλον, με ένα ισχυρό νόμισμα ή με ένα αδύναμο;

7. Γιατί να πληρώνω με τους φόρους μου την επαγγελματική αποκατάσταση όσων επιλέγουν να σπουδάσουν στην ανώτατη εκπαίδευση;

Αν ήμουν Αριστερός θα σας απαντούσα με τα κλασικά κλισέ περί κοινωνικής αλληλεγγύης, κοινωνικής συνοχής, κεντρικά σχεδιασμένη παιδεία συμφωνά με τις ανάγκες της κοινωνίας και ένα σωρό άλλες απροσδιόριστες θολές προθέσεις. Η άποψη μου είναι ότι μπορούμε να επιτύχουμε όλα αυτά με δικαιότερο τρόπο , λιγότερο κόστος και πολύ πιο αποτελεσματικά. Η λογική που περιγράφετε πιο πάνω απαντιέται με το ερώτημα , θα πληρώνατε ποτέ ένα προϊόν που δεν θα χρησιμοποιούσατε ποτέ;

8. Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα’ναι;

Αν εννοείτε τα κεκτημένα , θα σας απαντούσα ότι δεν ήταν κεκτημένα ,αλλά δανεικά. Μπορούμε όμως αυτή τη φορά να τα αποκτήσουμε σαν λαός με την αξία μας . Τότε και μόνο τότε δεν θα μας τα αφαιρέσει κανείς. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει η οικονομία μας να στηριχτεί στο καθένα μας από μας ξεχωριστά και όχι απροσδιόριστα στο λαό ή στη λαϊκή κυριαρχία και άλλες λαϊκίστικες μπούρδες.

Το κύτταρο της κοινωνίας είναι ο άνθρωπος .Η κοινωνία είναι υποσύνολο του ατόμου και όχι το άτομο υποσύνολο της κοινωνίας.

ΑΛΛΩΣΤΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΧΑΣΑΜΕ ΕΙΝΑΙ ΑΤΟΜΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.ΚΑΙ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ

9. Απολύσεις στο δημόσιο. Ποιά η θέση σας;

Αν είχατε έναν υπάλληλο στο μαγαζί σας θα τον πληρώνατε συμφώνα με τις ανάγκες του ή σύμφωνα με την απόδοση του;

Θα προσλαμβάνατε ποτέ δυο ή τρεις υπαλλήλους για να κάνουν τη δουλειά του ενός;

Είμαι ξεκάθαρος , κάθε πολίτης πρέπει να πληρώνεται γι αυτό που προσφέρει. Αν δεν προσφέρει τον προστατεύεις εις βάρος των περισσότερων και τελικά τον αδρανοποιείς εις βάρος του εαυτού του.

Ο μόνος που κερδίζει είναι ο προστάτης. Εγώ νταβατζης των συμπατριωτών μου, δεν θα γίνω ποτέ.

10. Ποιος ο ρόλος του κράτους στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας;

Στο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας ορίζονται οι κανόνες μετακίνησης του πληθυσμού. Ο καθένας μπορεί να πάει όπου θέλει, με όποιο μέσο θέλει, από όποια διαδρομή επιθυμεί αλλά χωρίς να παρανομεί.

Το κράτος λοιπόν πρέπει να αποδεσμευτεί από την λειτουργία της οικονομίας , αλλά να επιβάλει απαράβατους νόμους. Πχ η φοροδιαφυγή δεν πρέπει να είναι απλά ένα πταίσμα που πληρώνεις με ένα πρόστιμο , αλλά να σε βγάζει έξω από το ισότιμο παιχνίδι της ελεύθερης αγοράς

Γενικά η αδιαμφισβήτητη παρουσία του κράτους είναι στην ΥΓΕΙΑ, στην ΠΑΙΔΕΙΑ, στην ΔΗΜΟΔΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ, στην ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΑΞΗ στην ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ και στην ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ..Με τρομάζει το γεγονός το κράτος να ασχολείται με την παραγωγή ζάχαρης, πατάτας, πληροφόρησης, παροχής υπηρεσιών ή κατασκευής τσιμέντου.

11. Η εντεινόμενη κοινωνική βία απειλεί τις ελευθερίες όλων μας. Τι προτείνετε;

Η βία είναι το τελευταίο καταφύγιο των αποτυχημένων, έλεγε ο γνωστός Αμερικανός συγγραφέας Ισαάκ Ασιμοφ.

Όταν απελευθερωθεί η αγορά θα δημιουργηθούν ευκαιρίες. Ο κάθε Έλληνας θα έχει από μια. Η στοχοποιηση της ζωής του καθενός θα μετατρέψει τα αισθήματα θυμού ή αδικίας, σε αισθήματα ικανοποίησης και αξιοσύνης. Μόνο αν οι έλληνες στρέψουν το θυμό τους σε πείσμα, για συνεχή προσωπική ανάπτυξη, θα έχουμε μείωση της κοινωνικής βίας. Αλλά αυτό είπαμε γίνεται μόνο με την απελευθέρωση της αγοράς και τη δημιουργία ευκαιριών.

12. Μοιραστείτε μαζί μας ένα όνειρό σας.