1. Τόσα χρόνια οι συνδικαλιστές εκβίαζαν με τις απαιτήσεις τους την αύξηση των μισθών χωρίς παράλληλα να συμβάλουν στην αύξηση της παραγωγικότητας. Αντιθέτως χρησιμοποιούσαν την μείωση της παραγωγικότητας για την διεκδίκηση κεκτημένων.

2. Τώρα η τρόικα απαιτεί λογιστικά και οριζόντια την μείωση των μισθών χωρίς να προωθεί μέτρα για αύξηση της παραγωγικότητας. Υπολογίζει στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας, χωρίς να προτείνει γενναία μείωση της φορολόγησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, αυξάνοντας την ανεργία και παγιώνοντας την εξαθλίωση. Καλό θα ήταν να μας απαντούσε, χωρίς λαϊκό εισόδημα, με πιο μαγικό τρόπο θα αύξαναν την παραγωγικότητα; Προφανώς το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η κάλυψη των ομολόγων που λήγουν.

3. Οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, που δανειοδοτούσαν την Ελλάδα για δεκαετίες, τώρα δεν θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη του ρίσκου ,όταν τα χορηγούσαν σε μια χώρα χωρίς εγχώρια παραγωγή.

Στην ουσία χρηματοδοτούσαν τις ανάγκες μας και όχι τις ικανότητες μας.

Η πλάκα είναι ότι και οι τρεις παρεμβαίνουν στη λειτουργία της αγοράς, και όλο αυτό αριστεροί ,δεξιοί, κρατιστές και αδαείς, το ονομάζουν νεοφιλελευθερισμό. ΕΛΕΟΣ!!!

Κρούστης Αντώνης
Fileleftheros1966.blogspot.com