Ένα και μόνο στοιχείο μπορεί να δώσει την απάντηση. Κάθε χρόνο εισάγουμε και καταναλώνουμε για τις ανάγκες μας, 46δις ευρω. Αυτά που

εξάγουμε είναι μόλις 16δις. Η διαφορά λοιπόν είναι 30δις ετησίως.

Δηλ.χρειαζομαστε κάθε χρόνο 30δις για να καλύψουμε τις ανάγκες μας σαν κοινωνία. Αν το υπολογίσουμε για 10 χρόνια έχουμε ένα έλλειμμα αμέσως στα 300δις. Τη διάφορα αυτή για χρόνια την κάλυπτε ο εξωτερικός δανεισμός, οι πολιτικοί, μας κοίμιζαν και εμείς μη θέλοντας να ξυπνήσουμε ,καταναλώναμε. Λέω μη θέλοντας γιατί υπήρχαν λαμπρά  παραδείγματα πολιτικών( Ανδριανόπουλος, Μάνος, Αλ.Παπαδοπουλος) που προειδοποιούσαν για την επερχόμενη χρεοκοπία ,αλλά προτίμησαν να πάνε σπίτι τους και να μη συμμετέχουν σ’αυτο το πάρτι της καταστροφής.

Τώρα  που οι κάνουλες του δανεισμού έκλεισαν, αυτό που πρέπει να γίνει, είναι αναγκαστικά η μείωση της κατανάλωσης και η αύξηση της παραγωγικής βάσης.

Για να γίνει αυτό πρέπει οι ετήσιες δαπάνες του κράτους και των πολιτών να μειωθούν και οι επιχειρήσεις να δημιουργούν εξαγώγιμα προϊόντα, με κλείσιμο οργανισμών του δημοσίου, απολύσεις στο δημόσιο(δυστυχώς), αποκρατικοποιήσεις, απελευθέρωση αγορά εργασίας, απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων, μείωση της γραφειοκρατίας, αύξηση της ανταγωνιστικότητας, μείωση της φορολογίας κλπ

Αν δεν γίνουν αυτά και συνεχίσουμε να κυνηγάμε μάγισσες και να αναθεματίζουμε το μνημόνιο, τους «ξένους κατακτητές» ,την πλουτοκρατία, το νεοφιλελευθερισμό που ήρθε να κατασπαράξει τους έλληνες κοκ, θα καταρρεύσουμε σε μια νύχτα, η οποία θα αργήσει πάρα πολλά χρόνια να ανατείλει το φως της επόμενης ημέρας.

Κρούστης Αντώνης