Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011
Παρακολουθώντας τα ΜΜΕ καθημερινά  γι’αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο, προσπαθώ να αναλύσω τα συναισθήματα μου, που σαφώς είναι ανάμεικτα.
Εταιρείες  κλείνουν ,τράπεζες καταρρέουν, οικονομίες καταστρέφονται, η ρευστότητα μειώνεται τα spreads αυξάνουν, τα χρηματιστήρια σε πανικό,  οι πολίτες σε απόγνωση ,συνθέτουν το σκηνικό της φτώχιας που έρχεται. Οι μάγοι όλου του κόσμου συσκέπτονται για βιώσιμες λύσεις ανάπτυξης, τα λεφτά δεν φθάνουν ,οι πολιτικοί εναντίον των αγορών ,οι αγορές εναντίον των κρατών και οι πολίτες φοβικά περιμένουν λύσεις από αυτούς που δημιούργησαν το χάος.

 Απ’την άλλη βλέπουμε μια Κίνα που εγκατέλειψε οριστικά τον Υπαρκτό Σοσιαλισμό, να έχει ρυθμούς ανάπτυξης 8% του ΑΕΠ , το ίδιο και η Ρωσία,η Τουρκία, η Ινδονησία, η Ινδία ,η Νότιος Αφρική, ακόμα και η  Βραζιλία με μαρξιστική ηγεσία και οικονομικά φιλελεύθερη πολιτική αναπτύσσεται ραγδαία.

Η άκαμπτη κομμουνιστική Β.Κορεα, διατηρώντας μια ιδιότυπη οικογενειακή διαδοχή θυμίζοντας βασιλευόμενες δημοκρατίες, προσπαθεί να επιβιώσει ενισχύοντας την πολιτική της με στρατιωτικές επιχειρήσεις και πυρηνικά προγράμματα , αγνοώντας την εξαθλίωση του λαού της, έχοντας στο ενεργητικό της λοιμό με εκατομμύρια ανθρώπους αναγκάζει 20.000 Βορειοκορεάτες να αυτομολήσουν παράνομα στην Βόρεια Κίνα.

Στην Κούβα οι δηλώσεις Κάστρο «ότι το οικονομικό  μοντέλο που ακολουθήσαμε δεν αποδίδει και πρέπει να απολυθούν 1.000.000 υπάλληλοι του δημοσίου» ότι «πρέπει να απελευθερώσουμε την ιδιωτική πρωτοβουλία για να βρουν δουλειά οι απολυμένοι»και ότι «το κουπόνι σίτισης που είχατε όλοι δεν πρέπει να το θεωρείται κεκτημένο», δηλώνουν ευθαρσώς τις προθέσεις της Κούβας να αλλάξει.
Η συνεργασία της με φαρμακευτικές αμερικανικές εταιρείες ,το real estate με παραθαλάσσιες βιλιτσες (τύπου DUBAI) πουλώντας τες σε πλούσιους αμερικανούς , και το άνοιγμα των λιμανιών της σε ναυτιλιακές εταιρείες κρουαζιερόπλοιων δηλώνει ξεκάθαρα ότι ο 21ος αιώνας τη λέξη κομμουνισμός θα την βρίσκεις μόνο στα λεξικά.

Στην Ελλάδα όμως τα νέα έρχονται αργότερα . Οι δικοί μας αριστεροί αντί να ανοίγουν λιμάνια τα κλείνουν,(βλέπε ΠΑΜΕ), αντί να συμβάλουν στην προσέλκυση νέων επενδύσεων τις διώχνουν,(βλέπε  PIRELLI), αντί να ζητούν να συρρικνωθεί το δημόσιο ζητούν διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα των ΔΕΚΟ και νέους διορισμούς(βλέπε  δηλώσεις Τσιπρα), ζητούν να διατηρηθούν τα δανεικά κεκτημένα, αγνοούν το πρόβλημα της παραγωγικότητας, αναθεματίζουν τις πολυεθνικές , ενοχοποιούν το κέρδος ,αποκλείουν δρόμους και ξενοδοχεία, καταλαμβάνουν την Ακρόπολη ,ασελγούν σε ιερά μνημεία ποδοπατώντας τον «Άγνωστο Στρατιώτη» και  κάτι ακραίες παραφυάδες τους , σπάνε μαγαζιά, καίνε αυτοκίνητα, συγκρούονται με τις δυνάμεις ασφαλείας και ενίοτε σκοτώνουν αστυνομικούς και εργαζόμενους απεργοσπάστες.(βλέπε MARFIN)
Δικαίως λοιπόν υποψιάζομαι ότι η Αριστερά στην Ελλάδα επενδύει σε διαλυτικά φαινόμενα, επιδιώκοντας την φτώχια.
Είναι λυπηρό μια ιδεολογία να έχει λόγο ύπαρξης μόνο μέσα από την φτώχια ,και όχι από την προέκταση της ευημερίας.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σε πολλές περιπτώσεις δεν βοηθούν την αγορά (ως όφειλαν) να αναπτυχθεί , αλλά αντιθέτως παρενέβησαν στη λειτουργία της και την κατεύθυναν αναδεικνύοντας τα σαν την κύρια πηγή των καπιταλιστικών κρίσεων.

Οι πολιτικοί ανά τον κόσμο , ένα εργαλείο έχουν στα χέρια τους να είναι αρεστοί στους ψηφοφόρους του , το ΚΡΑΤΟΣ. Αυτό χρησιμοποιούν για να διορίζουν, να σπαταλούν, να κλεβουν,να δανείζουν κεκτημένα, και να δημιουργούν πλασματικές ευημερίες από χρηματοδοτήσεις πιστωτικών οργανισμών στερώντας ταυτόχρονα το μέλλον από τις επόμενες γενιές, όταν αυτοί δεν θα είναι πια στο πολιτικό σκηνικό ,αλλά οι εύποροι γόνοι τους.
Η ζωή το διδάσκει, ότι αυτό που παράγει πλούτο είναι η ελεύθερη οικονομία, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να δημιουργήσει και κρίσεις όταν δρα ανεξέλεγκτα και μεροληπτικά από κρατικές παρεμβάσεις. Για το λόγο αυτό χρειαζόμαστε μια αγορά ελεύθερη με αυστηρούς κανόνες λειτουργίας.(π.χ η φοροδιαφυγή δεν στερεί μόνο έσοδα από τον προϋπολογισμό ,αλλά δυναμώνει παράνομα κάποιον έναντι κάποιου, αλλου,καταργωντας αυτομάτως τον υγιή και επί ισοις οροις ανταγωνισμό, κύριο χαρακτηριστικό της ελεύθερης αγοράς.)

Ας γίνει μάθημα στους πολίτες όλου του κόσμου , ότι το χέρι που γεμίζει τη τσέπη μας είναι του πολιτικού και το χέρι που αδειάζει την άλλη, σε συνεννόηση μεταξύ τους ,είναι των τραπεζών.

 Είναι καιρός να σπάσουμε αυτή την αμφίδρομη σχέση τους ,να απελευθερωθούμε από τα παχιά τους λόγια, να πιστέψουμε στον εαυτό μας , να διεκδικήσουμε να μην παρεμβαίνουν στη ζωή μας, και να ζητήσουμε να  μας δώσουν την ευκαιρία να στοχοποιησουμε μόνοι μας την ζωή μας.
Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθέρια.

                                                              ΚΡΟΥΣΤΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ



0 σχόλια:

Blog Archive

Συνολικές προβολές σελίδας

Άρθρογραφία χρονικά

Ιστοσελίδα του Αντώνη Κρούστη. Από το Blogger.

Άρθρογραφία κατά ετικέτα

Αναγνώστες

Προτάσεις ιστοσελίδων

Γνωμικά

Πρωτοσέλιδα

Τροφή για γνώση