Είμαι ένας από τους χιλιάδες ψηφοφόρους ,(περισσότερους από όσους είχαν κατέβει στην προχθεσινή πορεία), του Κ.Χατζηδακη.

Οι λόγοι που τον ψήφισα είναι, το ήθος του , η ευγένεια τού χαρακτηρος του και ο πολιτικός πολιτισμός που εκφράζει.

Η πολιτεία του χαρακτηρίσθηκε κυρίως από την διάσωση της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ, την εξασφάλιση της εργασίας των εργαζομένων που έμειναν εκεί και την μετάταξη , παρ’όλες τις δυσκολίες και τις καθυστερήσεις, των υπολοίπων.

Η Ολυμπιακή τώρα δεν στοιχίζει απολύτως τίποτα στους φορολογούμενους , έχει διατηρήσει το ίδιο τιμολόγιο για τους επιβάτες , φεύγει στην ώρα της, προσφέρει ασφάλεια και υπηρεσίες υψηλού επιπέδου και αποδίδει φόρους στο κράτος για να μπορεί να πληρώνει ανέργους σαν εκείνους που σήκωσαν το χέρι εναντίον του.

Βλέποντας την χειροδικία εναντίον του , προσπάθησα στην αρχή να δικαιολογήσω την λαϊκή οργή των πολιτών εναντίον των πολιτικών, μετά όμως, στη θέση του αντιπρόσωπου μου στη βουλή ,αισθάνθηκα ότι αυθαίρετα χτυπάνε τις ιδέες μου και εξοργίσθηκα.

Στην δημοκρατία μεγαλύτερη δύναμη από τα χέρια έχει το δικαίωμα της ψήφου. Ο καθένας είναι ελεύθερος να επηρεάσει το μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας να γίνει πλειοψηφία και να κυβερνήσει.

Στο Σύνταγμα μας αναφέρεται ότι αν συγκεντρωθούν 3.000.000 υπογραφές με αίτημα εκλογών ή δημοψηφίσματος υπέρ ή κατά του μνημονίου μπορεί να προσφύγουμε στις κάλπες

Δεν είδα κανέναν να το διεκδικεί, ίσως γιατί κάποιοι θέλουνε την ελληνική κοινωνία αιχμάλωτη σε μια αφηρημένη αριστεριστικη λογική. ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ.!!!

Η βάση της ιδεολογίας της αριστεράς είναι το ταξικό μίσος , η πάλη, η σύγκρουση, οι αντιθέσεις και αντιπαραθεσεις, με σκοπό την πρόοδο, διαβλέπουν όμως το γεγονός ότι δημιουργούν πολίτες με συμπλέγματα φθόνου προς το καλύτερο ,μίσος προς το ανώτερο και σαν αντικαταθλιπτικό τους προσφέρουν την εξίσωση της εξαθλίωσης.  

                                                                                                                                           Στον φιλελευθερισμό το καλύτερο αποτελεί παράδειγμα μίμησης και το άδικο παρενέργεια της ελευθέριας, το οποίο σε ένα κράτος δικαίου πρέπει να είναι μια συνεχής διαδικασία εξάλειψης του. Σε καμία περίπτωση δεν θα καταργούσαμε την ελευθέρια για την καταπολεμιση της αδικίας. Είναι σαν να καταργούσαμε το ποδόσφαιρο γιατί υπάρχουν φαουλ.

Είναι πολύ εύκολο και εμείς οι φιλελεύθεροι και ελεύθεροι πολίτες αυτού του τόπου να βγούμε στους δρόμους να ανοίξουμε τα λιμάνια, την Ακρόπολη, να διαδηλώσουμε για μικρότερο κράτος, λιγότερους δημόσιους υπαλλήλους, ακομμάτιστα συνδικάτα από τους  συνδικαλιστές καριέρας, να προφυλάξουμε τα πυρπολημένα μαγαζιά, να σπάσουμε τις καταλήψεις στα σχολεία, να απεγκλωβίσουμε το ελληνικό  πανεπιστήμιο από τα διάφορα «περιθωριακά άσυλα» που έχουν τρυπώσει στις σάρκες του, αλλά δεν το κάνουμε γιατί θα βρεθούμε απέναντι σας και μεις δεν σηκώνουμε χέρι σε κανένα, γιατί; πρώτον αυτοαναιρούμαι τη ιδεολογία μας και δεύτερο οι μεγάλες αλλαγές στην εποχή μας δεν γίνονται στα πεζοδρόμια αλλά στους χώρους που παράγεται η γνώση.

Είμαι βέβαιος πλέον ότι αυτό  που θέλετε είναι ,να διατηρήσετε την  περιχαράκωση της γνώσης γιατί αυτή είναι που έχει ακυρώσει στην πράξη όλες τις ουτοπικές δοξασίες σας. Γι΄αυτό συντροφοι                                                                                                               μη σπάτε τα ρολόγια για να σταματήσει ο χρόνος.

                                                                                          Κρούστης Αντώνης